ناگـفـتـنـی سـت درد دل مــرتـضـای تـو            در خانه ام ببین كه چه خالیست جای تو

هر شب به جای آب و غذا غصه میخورم            یادش به خیر بر سر سفـره غذای تو...

صبر زیـاد و عـمـر كمی می كـنم طلب            پـایـان هـر نـمـاز خـودم از خــدای تـو

بی اخـتـیـار فـاطـمـه جـان گـریه میكنم            از گـریـه های نـیـمـه شب بچـه های تو

زهرا درست از شب دفنت به این طرف            هر شب حـسن گـرفـتـه بـهـانه برای تو

با گریه اش حسین هم از خواب می پرد            تـازه شـروع میـشـود از نـو عـزای تـو

بــاور نمـی كـنند كه از خـانـه رفـتـه ای            احـسـاس می كـنـنـد می آیـد صـدای تـو

در پـیـش بچـه های تو شـرمنده تر شدم            وقـتـی نـشد كه خـتـم بـگـیـرم بـرای تو

امـروز مـدفـن تـو غـریـبـانـه مـانـده تـا            از یــاد شـیـعـیـان نــرود مـاجــرای تـو